Αγνωστικισμός-Αθεϊσμός

Όλο και περισσότεροι άπιστοι στις μέρες μας προτιμούν να αυτοαποκαλούνται "αγνωστικιστές" αντί "άθεοι" (όρο που βρίσκω άστοχο επίσης).

Από τη βικιπαίδεια: "Αγνωστικισμός ονομάζεται η φιλοσοφική θεώρηση ότι η αλήθεια ορισμένων μεταφυσικών υποθέσεων, όπως οι θεολογικοί ισχυρισμοί που αφορούν την ύπαρξη του Θεού, των θεών ή θεοτήτων, είναι είτε προς το παρόν άγνωστη είτε εγγενώς απρόσιτη".

Τώρα πείτε μου, πώς ακριβώς αυτός ο όρος εκφράζει τα θρησκευτικά σας πιστεύω;
Δεν υπάρχει αυτό που αποκαλείτε "αγνωστικισμό", επειδή πολύ απλά κάθε άνθρωπος είναι αγνωστικιστής. Προφανώς και "οι θεολογικοί ισχυρισμοί που αφορούν την ύπαρξη του Θεού, των θεών ή θεοτήτων, είναι είτε προς το παρόν άγνωστη είτε εγγενώς απρόσιτη." Όλοι το ξέρουμε. Μην παριστάνετε τους ξεχωριστούς επειδή ξαφνικά ανακαλύψατε πως "δεν θα μάθουμε ποτέ".

Μην πέφτετε στην παγίδα του λογικού σφάλματος "μέση οδός". Είτε πιστεύετε σε ένα Θεό ο οποίος συνειδητά δημιούργησε τον κόσμο και παρεμβαίνει στη ζωή σας και στη ζωή των άλλων για το μεγάλο του σχέδιο είτε όχι. Είτε ζείτε τη ζωή σας με βάση αυτό το δόγμα είτε όχι.

Τώρα, όσον αφορά τον αθεϊσμό. Όλοι οι άνθρωποι είναι άθεοι σε σχέση με κάποιους Θεούς. Οι Χριστιανοί είναι άθεοι σε σχέση με τον Κρίσνα, οι Μουσουλμάνοι είναι άθεοι σε σχέση με το Βούδα. Και εγώ είμαι άθεη σε σχέση με όλους τους χιλιάδες Θεούς που έχουν επινοηθεί στην ιστορία του ανθρωπότητας.

Ο αριθμός των αθέων που δεν ξέρουν καν ότι είναι άθεοι με ανησυχεί. Είναι περισσότεροι από όσο φαντάζεστε. Πρέπει να αποκαλύψουμε την υποκρισία των αθέων που επιμένουν ότι είναι θρήσκοι. Είναι η πλειοψηφία. Προσωπικά, δεν με ανησυχούν οι εξτρεμιστές. Με ανησυχούν οι υποκριτές-άθεοι που αυτοαποκαλούνται θρήσκοι και δίνουν λόγο στους φονταμενταλιστές και κυβερνήτες να συνεχίζουν τις επιβλαβείς επιδράσεις των θρησκειών στις κοινωνίες. Δίνουν άδεια στους τρελούς να δικαιολογούν τα πιστεύω τους. Οι τελευταίοι, πιστεύουν οτι οι υποκριτές-άθεοι χρειάζονται πιο σκληροπυρηνική θρησκεία επειδή δεν είναι τόσο θρήσκοι όσο πρέπει.

Δεν πιστεύεις στο Θεό, όταν τον θυμάσαι μόνο όταν έρθει η κακιά στιγμή. Δεν πιστεύεις στο Θεό, όταν έχεις τη θρησκεία των γονιών σου, μια θρησκεία δοσμένη βίαια σε σένα καθαρά από θέμα τύχης και γεωγραφίας και σε ηλικία που ακόμα δεν ξέρεις καν να μιλήσεις. Δεν πιστεύεις στο Θεό, πιστεύεις μόνο στην πίστη ότι υπάρχει Θεός, κάτι που σε κάνει αμόρφωτο ή υποκριτή ή και τα δύο.